Behçet Necatigil’in bu satırları özellikle şu günlerde sıkça duyduğumuz artan şiddet !olaylarını hatırlatıyor bana.Aslında bakarsanız akıldan çıkmıyor da! Maalesef artık her gün duyuyoruz bu haberleri...
Eşi tarafından bıçaklandı!
Kıskançlık ayrılmak istedi vs...
Hiç bir gerekçesi olamaz ne bir şiddetin ne de cinayetin.Buna kimsenin hakkı yok ve bu işin cinsiyeti de yok.
Kimi bitsin artık kimse ölmesin derken, kimi de ama onunla ne işe varmış azıcık dikkat etseymiş yada bayansa biraz usturuplu giyinseymiş...
Yapmayın Allah aşkına!
Artık öyle bir hal aldıki yakınımızın başınada gelebilir,işte o zaman aaa dikkat etseymiş diyemeyiz...
Bu zihniyet değişmedikçe ne şiddet bitecek ne de cinayet!
Hepimize çok iş düşüyor bu konuda çocuğumu şiddetle büyütürsem çocuğuma şiddeti öğretirim,
Sesimizi yükselttiğimiz de bile ne denli üzücü olabileceğimizi ve her şeyden önce kendimize karşı saygısızlık olduğunu üstüne basa basa söyleyelim...Sevgiyle çözmeyi öğretelim sorunları...Çiçeği sularken bile onunla konuşmanın onu beslediğini...Ne duygusal şiddeti ne fiziksel şiddeti katmasınlar hayatlarına.Biz öğretmezsek onlar bilmeyecek!!!
Daha bugün rastladığım bir haberde ben eşimi öldürmeseydim o beni öldürecekti,o beni öldürseydi çocuklarım hep şiddet görecekti diyor.Ne acı !İşte tam bunları dinlerken geldi bu satırlar aklıma kapalı kaynar tencerem bilinmez et mi pişer dert mi...
Fikri KAPAN { KÖŞEMDEN }
BU SEFERLİK SİTEM DİYELİM!
MİDE KANSERİNDE ENDOSKOPİK TEDAVİ
AMELİYAT ŞART MI? ORTOPEDİDE AMELİYAT VE AMELİYATSIZ TEDAVİ ARASINDAKİ DENGE
