ÇOK BÜYÜK ACI…

Bu vatan topraklarının korunmasında verdiğimiz şehit sayısının ne olduğunu ne ben, ne de birçok vatandaşımız net olarak bilemeyiz.

Ama bildiğimiz şu ki, Başta Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk önderliğindeki dedelerimiz, toprağından bir karış dahi feda edemeyeceği vatanın korunmasında “Ya İstiklal Ya Ölüm” diyerek verdikleri kurtuluş mücadelesinden “Zaferle” çıkmayı başarmışlar.

Hala, her ne olursa olsun; gerçekleştirilen etkinliklerde, Milli Bayramlarımızda yapılan Saygı Duruşlarında, “Büyük Önder Atatürk ve Şehitlerimizin manevi huzurunda” diyerek başlayan saygı duruşunda bulunuruz.

Ki, o anlarda dahi her seferinde içimiz acır!!!

***

Madenlerimizde zaman zaman yaşanan grizu faciaları, büyük çökmelerde kaybettiğimiz maden şehitlerimiz için de durum aynıdır.

Kozlu, Armutçuk, Karadon gibi büyük faciaların yanı sıra, son yıllarda çokça konuştuğumuz Soma maden faciasında ne kadar acı çektiğimizi biliyoruz.

Madenlerimizde yaşamını yitiren her birey de “Şehitlik Mertebesine Ulaşan Kişi”ydi.

Zira başta kömür olmak üzere yeraltından çıkarılan madenlerin, ülke için ‘stratejik önem taşıyan’ konumları olduğunu biliyoruz.

Dolayısıyla, oralarda kaybettiğimiz Her Şehidimizi, acı içinde anıyoruz.

***

Bu ülke yaşayanları, vatan topraklarına göz diken Asala, PKK, gibi terör örgütleri ile 50, belki de daha fazla yıldır mücadele etti, ediyor.

Ülkemizi bölmeye çalışan emperyalist ülkelerin beslediği hainleri ortadan kaldırmak isteyen Mehmetçik, dağ-taş, yağmur-çamur, yaz-kış demeden savaştı, savaşıyor.

İsterse 5 bin terörist öldürülsün, gelen bir Şehit haberi dahi içimizi acıtmaya yetiyor da artıyor bile!!!

Çünkü biliyoruz ki; bin terörist, bir Mehmetçiğin tırnağı dahi olamaz!!!

***

Türkiye, özellikle ABD’nin isteği ile Suriye’de Esad Rejimine karşı savaşa girdi.

Hala nedenini anlayamadığım (!) bu savaşın başlarında, girdiğimiz Suriye topraklarının belirli bölümlerinde “Gözlem noktaları” oluşturduk.

Belirli bir hattı da dostlarımız (!) ABD ve Rusya’nın talimatları doğrultusunda “Güvenli Bölge” adı ile çizerek; gerek ABD, gerekse Rusya ile ‘Devriyeler’ gerçekleştirdik!!!

Zaman zaman ülkemizin o bölgedeki topraklarına yapılan taciz atışlarına karşılık vererek de seslerini kesmeyi bildik!!!

Ama son dönemlerde 3-5-8-9 derken, bir anda 36 Şehit haberi ile sarsıldık!!!

Esad’ın Rejim güçleri, İdlib’deki güvenli bölgeye giriş yapan taburumuza saldırı düzenleyerek 36 Mehmetçiğimizi şehit etti!!!

Yok böyle bir acı!!!

En başında 9 olarak bildirilen Şehit sayısı önce 22, sonra 33, ardından da 36 olarak açıklandı Hatay Valisi tarafından!!!

Halbuki bu gibi durumlarda açıklamaları, genellikle ‘Bakanlık’ seviyesi, özellikle de İçişleri Bakanlığı yapardı!!!

Bizim içimiz acıyordu ancak, bu durumu ‘sıradan’ görenler de var gibiydi!!!

Kimisine göre 36 haneye, bana göre Vatan topraklarının tümüne “Ateş Düşmüştü”!!!

Dinmeyen ancak hafiflettiğim acımın ardından bir kez daha düşündüm!

Biz neden Suriye ile savaşa giriyoruz?!

Hükümet kanadından yayıldığı kesin olan ve AK Partililerce sosyal medyada dolaştırılan “Neden Suriye’deyiz” başlıklı yazıyı da okuyorum, içi bomboş!!!

Biri, bana bunu iyice anlatsa diyorum!

Zire gelen her Şehit haberinde acı çekiyorum. Ve çok daha büyük acılar çekmek istemiyorum!

Bu yazı 2425 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (0)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---

---