Gazeteci mi?!. O eskide kaldı galiba!

Ereğli’de kendilerine “gazeteci” veya “basın mensubu” diyen bir çok zatın (!), yedikleri bazı haltlar kulaklarımıza geldikçe inanın üzülüyor, hatta ezilip, büzülüyoruz.

 Mesleğin ‘ticari yönünü’ hiç de iyi götüremeyen bu zatların, yaptıkları anlatıldıkça, savunma yeteneğimiz bile bir anda yok olup, gidiyor!

 ***

Yıllar önce yaşadıklarımızı bir kez daha hatırlatmam gerektiğine inanıyorum;

 1980’lerde sayıları oldukça az olan basın mensupları (ki yayın kuruluşları da bir elin parmakları kadar ancak vardı) girdikleri toplumda oturmasını da, kalkmasını da bilir; bu da onlara “saygınlık” hatta “ayrıcalık” kazandırırdı.

1990’larda meslek kuruluşları ve meslekteki insan sayısı arttıkça bir ara ortam karışır gibi olsa da, kısa sürede toparlanarak, aynı konumda gazetecilik yapmaya devam edilmişti.

 Öyle ki; bir başkası, bir basın mensubun yönelik (haksız) saldırıda bulunmuşsa, bir kuruluş mesleğe ve meslektaşlara hak etmedikleri atıfları yakıştırmışsa, gereken neyse o yapılırdı.

 Hiç bir şey yapılmasa adı geçen kuruluş yada şahısa yayın kuruluşları yer vermezdi.

 ***

Bir başka anı da; yine kendi içerisinde rekabeti en iyi şekilde sürdüren kuruluş veya çalışanları, aynı dostluk ortamını da sağlayarak, ortak hareket eder, kararlar alabilirlerdi.

 Bir başkasının, meslekteki insana hak etmediği söz, mutlaka cevabını alırdı.

 Geçmişte de ekonomik yaşamını abone veya reklamla yürüten basın kuruluşlarında çok azdır; insanların bir birlerinin müşterisine giderek teklifte bulunmazlardı...

 ***

Bugünlere geldiğimizde ise neredeyse bir çoğumuz, bir birinin yüzüne bakmaz (bakamaz!) duruma geldi!

 Hele ki, “mantar gibi” çoğalan yayın kuruluşu kadar “gazeteci”nin olmadığı Ereğli’de, kendini “gazeteci” sananların yaptıkları!!!

 Aslında herkese yetecek kadar pastanın mevcut olduğu Ereğli’de, ne hikmetse bir yerlerini yerden kaldıramayanlar, buldukları hazır, ama başkasının ekmeğine dalmayı yeğliyor!

Gazetelerinde haberleri bile doğru yazılmamış, mizampaj denilen düzenlemeden yoksun olmayı bile görmeden kendilerine “gazeteci” görüntüsü verenler; bu meslekten hakkı ve “helaliyle” ekmek yiyen, çalıştırdığı personelin maaşını, sigortasını, işyerinin kirasını, vergisini, matbaa vs. ödemek için kapı kapı dolaşıp ekmeğini çıkaranların rantına ne de kolay göz dikebiliyorlar!

Bunu yapmakla kalmıyorlar; kendisine abone olmayan (olamayan) veya bir süreliğine ara veren esnaf, kurum ve kuruluşları bile tehdit edebiliyorlar!

 Böyle yaparak da kendilerince iş yapmış sayıp, bir de “nasıl yaptım ama” gibi sözlerle böbürleniyorlar!

 Bilmiyorlar ki, yaptıkları ayıplanıyor!..

 Bilmiyorlar ki, arkalarından ne sözler sarf ediliyor!..

 Bilmiyorlar ki aslında ‘adam’ yerine bile konulmuyorlar!..

 ***

Bu tür sözde basın mensuplarına, bundan sonra “yapmayın arkadaşlar” demeyeceğim!

Biraz bencil davranacağım ve “yapın” bile diyebileceğim!

Bu sayede kamuoyu da kimin ne olduğunu görüyor!

Bu yazı 2054 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (4)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---

---