TAŞERONLAŞMA-PROVOKASYON

Türkiye’nin ve gelişmekte olan ülkelerin en büyük belasıdır “Taşeronlaşma!”. Ney yazık ki, ülkemizdeki iş dünyasının “işine gelen” bu yolla işçi çalıştırmayı durdurmaya ne Hükümetin gücü yetiyor, ne de sendikaların!

 Hükümetin gücü yetmiyorsa, sendikalar ne yapacak orası da bir muamma!

 Son yıllarda, elde güçle ülkede birçok şeyi değiştiren Hükümetin aslında bu soruna daha köklü çözüm bulması gerekirdi ancak, ortaya çıkan “Taşeron Taslağı” adeta “dağ fare doğurdu” söylemine benzedi!

 Ne yazık ki iş dünyası (ki örneklerini bölgede görüyoruz!), sendikalardan “öcü gibi” korkuyor!

 Kapısına gelen sendikayı neredeyse sopalarla kovalayacak!..

 Ereğli’deki (Erdemir dışında) birçok irili-ufaklı fabrikalarda örgütlenmek isteyen sendikanın, yöneticileriyle küsen (!) patronlar biliyorum!

 Ülkedeki iş yasalarının “ucu açık” oluşu, taşeronlaşmanın önüne geçmeye engel olduğundan, tabi ki yasaları delemeyecek olan sendikaların da bir şekilde elini, kolunu bağlıyor.

 Elbette ülke genelindeki (ve bölgedeki) sendikaların da her şeye rağmen boş durmadıklarını, taşeronlaşmaya karşı adeta savaş açtıklarını biliyoruz.

 Daha yakın tarihte Soma’da 301 madencinin şehit olduğu facianın ardından sendikalar bas bas bağırmadı mı? “Taşerona hayır” diye…

 Tabi kurulu düzende bağırsa ne ayda da denilebilir?

 Gerçekler ortadayken; geçmişteki sendikal yaşamı ve sendikacılığı bilmeden bugün yapılanları da unutmamak lazım!

 Yani ; Sapla samanı karıştırmak!..

 Bugün, Erdemir’den (çeşitli nedenlerle) işinden olan taşeron çalışanlarının “ekmeksiz” kalmalarına kimsenin gönlü razı olmaz.

 İşçi ailelerinin şirketin kapısındaki eyleme katılarak söylediklerini dinledikçe elbette her birimizin içi acıyor.

 Ancak, verilecek mücadelede safların nasıl belirlendiği, kimlerin, kim tarafında yer alması gerektiğini bilmeyenler var.

 Bilenlerin de ‘bilinçli olarak’ hedef gösterme çabalarını görüyoruz!

 Erdemir’de çalışan işçilerin özellikle 1990’lı yıllarda almaya başladıkları ücret artışlarını inkar edemeyiz. Kaldı ki, 1970’li ve 80’lerin bir bölümüne kadar (ki o dönemler sol sendikalar örgütlüydü!) işçinin bankadan maaşını alırken bile suratına bakılmadığını, esnafın yüz vermediğini unutmayanlarınız vardır!

Bugün ise banka neredeyse Erdemir işçisinden başka kefil tanımayacak hale geldi!..  Hele ki son yıllarda Erdemir işçisinin sosyal, eğitim, kültür ve de ekonomiye dayalı yaşadıkları Ereğli’ye dahi rahatlık verirken, (çekemeyenlerin) eleştirilere maruz kaldığı da biliniyor.

 Ama geçmişte çatısında sökülen tabelaların atıldığı günleri bilmeyen bir takım kişiler, ağızlarına doladıkları Türk Metal ve başkanına yönelik (çoğunluğu şahsi kinleri) eleştiriler hiç hoş değil.

 Elbette eleştiri olacaktır ancak, eleştiri hakaret boyutuna varmadan ve gerçekle bağdaşır şekilde olmalıdır.

 Kaldı ki, mevcut durumda konu Erdemir’i bağlarken, yine malum çevrelerce yönlendirilen bir iki kişinin tazyikiyle ekmeğinden olanlar adeta kışkırtılıyor.

 Dün, sendika ve belediye binası önünden slogan atarak geçen aynı taşeron işçilerinden birçoğu, yaratılan durumun farkına varmış olacak ki, sosyal paylaşım sitelerinden yapılanlarla ilgili yorumlar da atıyorlar.

 İşte onlardan biri ;

 “Arkadaşlar Provokatörlerin oyununa gelmeyelim. Haklı davamızda haksız duruma düşmeyelim. Ne sendikaya nede belediyeye haksızlık etmeyelim....”

 ***

 Son zamlarda sendika binası önünde toplanarak, başkanlarına ve yöneticilerine sevgi gösterisinde bulunanların ‘taşeron’ değil, Erdemir işçisi olduğunu unutmayın!

İskenderun’daki işçilerin sözleşme süresinde ‘satıldıkları’ iddiası ortadayken, Ereğli’de Erdemir işçisine ‘beklenmeyen’ ücret artışı sağlandığını da unutmayın!

 Türk Metal Şube Başkanı Yusuf Ziya Odabaş ve yöneticilerinin, her gün işçi ile bir arada olduğunu kaçınız biliyor bilmem… Ama bildiğim şu ki, Erdemir işçisi sendikasında son derece memnun.

 Haa… eski yerel yönetimin etkisinde kalarak şahsi çıkar ve menfaatler uğruna memnun olmayan birkaç kişi içeride de dışarıda da var.

 ***

 Unutmayın ki, sendikalar, üyelerinin hak ve menfaatlerini korumak ve kollamakla sorumludur. Adına ‘Taşeron İşçe’ denilen kısma ise verebileceği ancak ve ancak manevi katkıdır.

 Kaldı ki bunu da gerek Ereğli, gerekse ülke genelinde her fırsatta yapıyor. Hatta ileriye gittiği de oluyor.

 Bugün Ereğli’de biliniyor ki, Erdemir’deki sayıları 140’ı bulan önceden mülakata girip de şirkete geçemeyen taşeron işçileri için Türk Metal devreye girdi. Hatta bunu sözleşme maddesine bile koydurdu.

 Bu da demektir ki, oluşturulacak komisyonun çalışmasıyla önümüzdeki günlerde bu insanlar hayallerindeki “Erdemir Personeli olma” hedefine ulaşacaklar.

 Burada şunu da hatırlatmakta fayda var;

 Konu aslında Erdemir yönetimi ile taşeron işçiler arasında… Daha da neti; olayın patlak vermesini nedeni, şirkette çalıştıklarında maaşları ile ilgili Erdemir Liman müdürü ile yaptıkları görüşme sonucunda, liman müdürünün işçilere karşı tavrı ve söylemleri fitili ateşliyor.

 Kaldı ki bu insanlar yıllarca Erdemir’de zaten çalışıyor, alınacak hak varsa talep edilecek şekil belli. Dolayısıyla müdürün taşeron firmanın sanki sözcüsüymüş gibi belli-belirsiz söylem ve çıkışları, bugünü getiren nokta oluyor.

 Burada başta Erdemir Genel Müdürü Sedat Orhan olmak üzere şirketin üst yönetimi gelişmeleri daha net olmalı. Hatta gerekirse taşeronlar adına bazı temsilcileriyle konuşmalı.

Yine hatırlatmakta yarar var ki; bugün eylem yapan işçilerin birçoğu kendi istekleriyle işten ayrıldıklarını söylüyorlar.

 Bu da iyi düşünülmeli!

 ***

 Tüm bu gelişmeler yaşanırken, bir kısım çevrelerin (hala) yağdanlık yapmaya çalışmaları ve tavırları, ortamı germekten başka bir işe yaramaz.

Bu yazı 4735 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (2)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---

---