|
| |||
35; YOLUN YARISI!..Fikri KAPAN
Evet, tamı tamına 35 yıl… Halk deyimiyle; yolun yarısı… 1 Mart 1980’de bir hevesle başlayan ‘basın serüvenidir Yılmaz Yaman’ın… Bedri Erel’in Şirin Ereğli’si, (Merhum) Turan Kayalı’nın Memleket’i vardı ilçede… Matbaacılığa çıraklıktan başlayan, ustasının işten attığı ancak kapı girişindeki demire sarılarak ayrılmadığı günlerden; bir küçük makine ile “matbaacı” olan (Merhum) Yılmaz Yaman, hayallerini süsleyen “gazete sahipliğine işte o tarihte; “Ereğli’nin Sesi’ ismi ile 1 Mart 1980’de kavuşmuştu. Eşim (halen gazetemizin yazı işleri müdürü) Zeliha Fatma Kapan’ın 1981’de işe başladığı Hakimiyet’e, ben de o günlerin (aşığı!) olarak yanına gidip geliyordum. Küçük küçük şiirler, spor haberleri, abonelikler derken… Başlamıştı gazetecilik mesleği! Yıllar yılları kovaladı; Ereğli’nin Sesi büyüdü, bölgesel olmak için ofsete geçti… Yarışmayla belirlenen Hakimiyet ismini almıştı artık… Yıllar Yaman’ı yıpratmış meslekten bıktırmıştı!.. Sattı gazeteyi de matbaayı da… Önce Ali Osman Danışmaz almıştı gazeteyi, Çok geçmeden de Remzi Özbirinci’ye geçti Hakimiyet… 14 yıl mücadele ettik Özbirinci ile birlikte… Yıllar sonra iş düzeni bozulan Özbirinci de bırakıyordu!.. Hakimiyet yok olmakla karşı karşıya kalacaktı!!! Böyle olmamalıydı; Ereğli’nin kurulan 3. Büyük Gazetesi Hakimiyet kapanmamalıydı. İşte o zor kararı verdim; Hakimiyet’in imtiyaz sahipliğini, kuruluş yılı gibi 1 Mart 2012’de üstlendim. Meslekten emekli eşimin yine yazı işleri müdürlüğünde başladığımız yeni serüvende günlerin nasıl geçtiğini inanın hatırlamıyorum. Kimler bizimle uğraşmadı ki!.. Kimler ekmeğimizi kesmek istemedi ki!. Mücadele ettik… Ettiğimiz mücadeleyi gören duyarlı kişi ve kurumlar da desteğini esirgemedi. Bizim meslekte kazanç yoktur, ancak geçim vardır. Derdimiz de buydu zaten… Nasıl olsa bir lokma ekmek bulup yiyebilirdik ama Hakimiyet’i yaşatmak zorundaydık; İşte zor olanı başardık… Bugün; özveri ile duyarlı insanların, bazı kurum ve kuruluşların desteğiyle 35 yıla ulaşan Hakimiyet’te, ben de ‘sahip’ olarak 3 yılıma girdim. İnanın çok güzel bir duygu. Bu kadar sürede bünyesinde olduğun gazetenin bir gün sahibi olacağım hiç aklıma gelmezdi! Zaten birlikte çalıştığım mesai arkadaşlarımızla uzun yıllar yaşattığımız gazetemizi, artık sahip olarak yaşatmanın hazzı bir başkaydı!.. Çok kişinin çalıştığı, destek verdiği, ekmek yediği Hakimiyet Ailesi’nde, eşim Zeliha’yı, Dilber’i, İbrahim’i, Yasin’i, Kamer’i, Özlem’i, Ersin’i, Lütfiye’yi, Hüseyin’i (Aksakal) ayrıca kutlarım. Biliyorum yarın “arkadaş (abi) biz de vardık unutmuşsun” diye sitemler olacak! Ne yapalım, biz de yaşlanıyoruz artık. Baksanıza yolun yarısına geldik bile!.. Yaş 35; yolun yarısı!.. Kalın sağlıcakla… İŞÇİ VE UYSAL Geçtiğimiz Cuma akşamı, Türk Metal Sendikası’nın Büyük Anadolu Ereğli Hotel’de gelenekselleştirdikleri dayanışma ve kaynaşma yemeklerinden birine daha katıldık. Gecenin onur konuğu da, Sendika Şube Başkanı Yusuf Ziya Odabaş’ın öncelerden beri dillendirdiği ve desteklediği AK Parti’nin Belediye Başkan Adayı Op. Dr. Hüseyin Uysal’dı. Uysal, yine sendikanın tavsiyesiyle AK Parti Belediye Meclis Aday listesine giren Erdemir emeklisi (eski sendika yöneticisi) Ayhan Atay ile gelmişti geceye.. Konuk olarak Gülüç Belediye Başkanı Aydın Güngör, Metal-Koop Yönetim Kurulu Başkanı Erdal Özdemir, TED Karadeniz Ereğli Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Celal Bozkuş vardı... Anlayacağınız kalabalık protokol yapılmamıştı. Ve yine anlayacağınız “siyasi bir gece olmamasına” dikkat edilmişti!.. Uysal’ı, belediye başkan adayı olarak önerdiğim ilk yazımdan sonra takip ettiğimden; böyle 800 işçinin karşısında nasıl duracağını, konuşacağını inanın merak ediyordum. Anons edildi; Uysal sahneye çıktı... Tane tane, kelimelerin seçerek, ‘titiz’ bir konuşmayla başlamıştı... Açıkçası, yapacağı hatayı bekliyordum!... Öyle ya; yıllarını veridği, uzmanlaştığı, doçentlik seviyesine ulaşktığı doktorluk başkaydı; siyasette onca insanın karşısına çıkıp hitap etmek başka!.. Hele ki, konuşmasını attıkları sloganlarla bölen işçilerin gösterdiği sevgi gösterisinin ardından, yeniden cümlelerini toparlamak!.. Düşünün ki işçi slogan atıyor; “İşçi-Uysal Omuz Omuza...” İlk kez kalabalık grup karşısında konuşan Uysal, hiç renk vermeden, konuşma düzenini bozmadan, söyleyeceklerini ‘titizlikle’ seçerek tamamladı konuşmasını!.. Beğendim!.. Halil Posbıyık’ın, belediye başkanı seçildiği yıl olan 1994’de dönemin Hakimiyet TV’sine ge-lerek yapacağı konuşma öncesi “şimdi ben ne konuşacağım? ne diyeyim?, nasıl durayım Fikri” dediği aklıma geldi!.. Sonrasında aldığı diksiyon dersleri, karizme şekilleri!.. Kıyaslıyorum da; Uysal, elbette yıllarını verdiği meselğinin yanı sıra, yine yıllarını geçirdiği toplumla hep iç içe olmuş ki, karşılarına çıktığında da heyecanını yatıştırıp, olabilecek en düzgün hitabıyla kendini anlattı. Hem de eline verilen yazıyı dahi okumadan!.. Tebrikler... Kalın sağlıcakla... 3.03.2014 09:58:42 Bu yazı 2360 defa okunmuştur Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız
  YORUM EKLE
 
 |
Şu anda 10 kişi online
Toplam ziyaret : 81.501.453 
 Prof. Dr. Yücel ÜSTÜNDAĞ { SAĞLIKLA }
MİDE KANSERİNDE ENDOSKOPİK TEDAVİDevamını oku » 10.03.2025 10:24:15 tarihinde yazıldı 957 kez okundu 
TAŞIDIĞINIZ YÜK SADECE KİLONUZ DEĞİL: FAZLA KİLOLARIN ORTOPEDİK ETKİLERİDevamını oku » 15.04.2025 11:45:12 tarihinde yazıldı 275 kez okundu TUĞBA ARSLAN TAMİRCİ { KALEMİMDEN }
GEÇ OLMADAN VEDALAŞIN…Devamını oku » 11.02.2025 13:02:26 tarihinde yazıldı 749 kez okundu | ||
