Fikri KAPAN : BİZİM ALMANYA!..

(Hakimiyet Gazetesi'nin resmi internet sitesidir)

BİZİM ALMANYA!..

Belki de hayal dahi edemeyeceği yurt dışı seyahatini, (sağolsun) yakınlarımın sayesinde gerçekleştirdim.
   “Binmem, binemem!” dediğim uçağa binerek, taa Almanya’ya uçtum!
   Anlayacağınız 3’er saattan iki kez ayaklarım yerden kesildi!..
   Yine de yenemedim uçak fobimi! Ama yarın imkan olsa korka, korka da olsa biner giderim!..
   Yeğenimin düğünü için gitmek zorunda (!) kaldığım Almanya’da yabancılık çekeceğimi düşünüyordum! Gezemeyeceğim, kimseyle konuşamayacağım ve çok sıkılacağını sanıyordum.
   Bu ülkede geçirdiğim 18 gün düşündüklerimin aksini yaşadım! Bırakın yabancı ülkede olmayı, sanki Türkiye’deydim!..
   Hem de her şeyiyle!..
   Çevrenizdeki insanların Türk olduklarını daha yüzlerine bakınca anlıyorsun. Alış, veriş yapmak amacıyla girdiğiniz merkezlerde çalışanların Türk olduğundan eminsiniz!..
   Türk marketlerinde her aradığınızı bulabiliyorsunuz!
   Hatta çevre pisliğinde bile durum farklı değil!..
   ***
   Almanya, yıllarca da konuştuğumuz şekilde, bir çok Avrupa ülkesi gibi sistemini oturtmuş, yaşam düzeyini ve koşullarını belirlemiş bir ülke.
   Almanların yaşadığı şehir ve bölgelerde trafik akışı o kadar düzenli ki, araba kullanmaya korktum dersem inanın! Zira, (acaba bu düzene ayak uydurabilecek miyim) endişesi taşıdım.
   Almanlar, her ne kadar yüzleri donuk ve soğuk görünse de karşılaştığınızda küçük gülücükle (almanca) selam veriyor, yanlışlıkla size çarptığında mutlaka özür diliyor, karşılık verdiğinizde teşekkür ediyor! Araçlar, her ne koşulda olursa olsun yayalara yol veriyor, yayalar da kırmızı ışıkta ‘kesinlikle’ geçmiyordu! (Geçtiğim Hollanda’da da durum aynıydı)
   Gelin görün ki, çoğunluğunu Türkler ve ülkedeki diğer yabancıların oluşturduğu semt, cadde yada sokakların hali tıpa tıp Türkiye!..
   Araç kullanan Türkler bile zırt-pırt giriş, çıkışlar yaparak trafiği aksatabiliyor!
   Yerlerde adeta çöp yığınları!..
   Önce (acaba burada çöp toplanmıyor mu?) diye düşünürken, yakınlarım uyarıda bulundu:
   “Burada herkese eşit hizmet verilir!..”
   Bunu duyunca daha çok üzüldüğümü söylemeliyim!
   Çünkü, verilen hizmeti heba eden, adeta pislik içinde yaşayan bizim insanlarımızdı!..
   Ve dedim ki; Almanya’yı ‘bizleştirmişiz’.
   Artık bu ülke ‘Bizim Almanya’ olmuş!
   ***
   18 günlük yurt dışı seyahatimde inanın hiç aklıma gelmeyen kişileri dahi özlediğimi söylemeliyim. Belki de uzun yıllar tatil ve seyahat yapmamanın verdiği özlemdi bu.
   Ülkeye dönüşümde hemen tanıdık yüz aradım; baktım ki herkes tanıdık! Tıpkı Almanya’daki gibi!
   Ereğli’de değişen pek bir şey yoktu. Gelir gelmez, ayağımın tozuyla habere gitmek ise bir başkaydı!
   Siyaset biraz kızışmış, iktidar ve ana muhalefet partilerinde aday enflasyonu yaşanıyordu adeta!..
   Dikkatimi çeken ise milletvekili adaylığı için partilerinin ilçe başkanlıklarından istifa eden AKP’li Erol Şahin ile CHP’li Yaşar Balcı’nı pek ortalarda görünmeyişi oldu!
   Biraz kafayı çalıştırınca çözdüm işi!..
   Diğerleri yeni olduğundan kendilerini ilçede tanıtma çabasına girerken onlar, Ankara’da boy gösterip, bir puan önde yarışıyordu!
   Elbette AKP’de Arslan Keleş, Muharrem Erdem, (müdavim) Mustafa Demiray; CHP’den de Doktorlar Recep Erdoğan ile Hüseyin Uysal gibi isimler boş durmuyordu!
   Hele Keleş’in torbadan çıkabileceği sinyalleri hiç de azımsanacak türden değildi!
   Belediye Başkanı Halil Posbıyık’ın (bir kez daha) yaşadıklarından ise bahsetmek istemiyorum!
   Siyasette tokat yemeyi sevmeyen başkan, daha ilk günlerden atağa kalkarak 2014 yerel seçim takvimine bağladı işi! Ve yine aday olacağını açıkladı.
   Haydi hayırlısı; hele şu seçimleri geçirelim de!..

16.03.2011 13:31:52

Bu yazı 1804 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız